Polen
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
03 Oktober 2010 | Polen, Gdansk
Voor 5 euro de grens over!
29 september 2010
We staan bij de grens. Nee, niet bij dezelfde grens als waar we toen zo’n gedoe hadden met dat vergeten papiertje! Geen denken aan dat we nog een keer die weg door Belarus zouden moeten rijden, die hebben we nu al 3 keer gezien, dat was genoeg. Nee, we rijden nu boven langs, en dan kom je vanuit Rusland bij de grens naar Letland. Het is 3 uur ’s middags als we bij de grens aankomen. Er staat een enorme rij vrachtwagens te wachten, dus Henk besluit gewoon aan te sluiten bij de rij met personenwagens. Het is iedere keer weer een raadsel waar we moeten staan, dus kiest hij nu voor de kortste rij. Direct worden we aangesproken door mensen die vinden dat we bij de vrachtwagens moeten staan. “Nee, bus”, roept Henk, maar we weten het zelf eigenlijk ook niet zo goed.
We hebben contact gehad met Alex om te horen waar hij nu is, en lezen tot onze verbijstering in zijn sms-je dat hij meer dan 9 uur bezig is geweest om de grens van Belarus naar Polen over te komen, van 14.51 tot 00.35 uur, schrijft hij. Nou, zoals het er hier naar uitziet gaat ons dat ook overkomen. Het tijdstip van arriveren is vrijwel gelijk, als dat maar geen slecht voorteken is.
Na ongeveer een uur stil te hebben gestaan besluit Henk om toch maar eens naar voren te lopen en te kijken wat er allemaal aan de hand is en waarom we nog geen meter zijn opgeschoten. Dan komt hij terug en zegt: we moeten vooraan gaan staan. Ik val bijna uit mijn stoel van verbazing; eerst geen beweging en nu vooraan? We rijden langzaam langs de rij, het zijn wel 40 tot 50 auto’s, waarvan veel bestuurders buiten de auto lijdzaam een sigaret staan te roken of wat met elkaar praten. De juffrouw in het hokje met de slagboom gebaart naar ons: “Kom maar, rij maar door”, en dan doen we dus ook.
“Vijf euro,”zegt Henk.
“Hoe bedoel je?”
“Ik heb 5 euro bij de papieren gedaan, daarom konden we vooraan gaan staan.”
Ik schiet in de lach, geweldig is dit! Dus voor 5 euro kunnen we nu beginnen met de douaneformaliteiten, anders waren we waarschijnlijk net als Alex wel tot na middernacht bezig geweest.
En als we weer een uur verder zijn rijden we in Letland, waar de zon begint te schijnen en er vrijwel geen verkeer op de weg is. Zelden was 5 euro zo’n goede investering!
1 0ktober 2010
We rijden door Litouwen, zijn op weg naar Vilnius, de hoofdstad. Dat staat ook op het bord langs de weg. Wat heerlijk weer om dat gewoon te kunnen lezen. In Rusland was dat anders, daar staat alles in het Russisch geschreven en moet je echt puzzelen om te lezen wat er staat. Nu houd ik wel van puzzelen én van taal en bovendien hadden we een Russische landkaart, dus dat lukte wel. Niet direct, er was geen verklaring bij, maar al snel had ik door dat een B een V moest zijn, een P was een R en een omgekeerde N was een i. Het is leuk om te ontdekken dat NWNM dus Isjim is en dat je HOBO uitspreekt als novo. Sommige woorden kun je ook begrijpen, zoals EVPO dat letterlijk euro is. Ik voelde me als een kind dat leert lezen. Ik wilde alles uitspreken en spelde alle borden langs de weg. Soms kwam ik niet verder dan het eerste deel van de plaats, maar goed, het volgende bord was weer een nieuwe kans. Op een pak vruchtensap ontdekte ik het woord BNTAMNH en tot mijn grote vreugde las ik ‘vitamin’. Maar het is nu toch wel weer lekker om de borden langs de weg gewoon te kunnen lezen!
Ik ben om. Ik zal het maar eerlijk opbiechten. Het gebeurde vandaag. Eerder moest ik er niets van hebben, ik vond het maar smakeloos, té commercieel, koffie in kartonnen bekers en zo, jakkes! En dan die clown van Mc Donalds, nee… niets voor mij. Maar sinds vandaag weet ik dat ze daar draadloos internet hebben. Het vinden van internet is steeds weer een hele klus tijdens deze reis. Een soort van hot item iedere dag. Ik dacht dat internet wat makkelijker bereikbaar zou zijn, maar eigenlijk valt dat nog tegen in deze helft van de wereld. De laatste keer had ik toevallig een illegale verbinding op de rondweg door Moskou. Ik had net de kans om de tekst op de site te zetten, maar toen ik de foto’s wilde plaatsen was de verbinding verbroken en kon ik er niet meer in. Soms is er wel internet te vinden bij benzinepompen maar dan moet je betalen, ofwel middels een Russische betaalkaart (die we dus niet hebben) ofwel moet je een sms sturen naar een of ander nummer maar dat kan dan niet met een Nederlandse telefoon. Kom je bij een hotel en vraag je naar internet, dan kijken ze je aan of je iets heel bijzonders vraagt, en blijkbaar is dat hier ook zo. Maar goed, vandaag weer vol goede moed in Vilnius aan het zoeken gegaan naar internet en nu blijkt dat ze het bij alle filialen van die fastfoodketen hebben. De zucht naar internet was groter dan de afkeer van de hamburgergigant en dus gingen we….En tot mijn verbazing serveerden ze de cappuccino in een porseleinen kopje. Ik ben om. Voortaan let ik op die paal met die grote M. Scheelt een hoop zoeken.
3 oktober 2010
We zijn in Gdansk. Wat een schitterende stad!
29 september 2010
We staan bij de grens. Nee, niet bij dezelfde grens als waar we toen zo’n gedoe hadden met dat vergeten papiertje! Geen denken aan dat we nog een keer die weg door Belarus zouden moeten rijden, die hebben we nu al 3 keer gezien, dat was genoeg. Nee, we rijden nu boven langs, en dan kom je vanuit Rusland bij de grens naar Letland. Het is 3 uur ’s middags als we bij de grens aankomen. Er staat een enorme rij vrachtwagens te wachten, dus Henk besluit gewoon aan te sluiten bij de rij met personenwagens. Het is iedere keer weer een raadsel waar we moeten staan, dus kiest hij nu voor de kortste rij. Direct worden we aangesproken door mensen die vinden dat we bij de vrachtwagens moeten staan. “Nee, bus”, roept Henk, maar we weten het zelf eigenlijk ook niet zo goed.
We hebben contact gehad met Alex om te horen waar hij nu is, en lezen tot onze verbijstering in zijn sms-je dat hij meer dan 9 uur bezig is geweest om de grens van Belarus naar Polen over te komen, van 14.51 tot 00.35 uur, schrijft hij. Nou, zoals het er hier naar uitziet gaat ons dat ook overkomen. Het tijdstip van arriveren is vrijwel gelijk, als dat maar geen slecht voorteken is.
Na ongeveer een uur stil te hebben gestaan besluit Henk om toch maar eens naar voren te lopen en te kijken wat er allemaal aan de hand is en waarom we nog geen meter zijn opgeschoten. Dan komt hij terug en zegt: we moeten vooraan gaan staan. Ik val bijna uit mijn stoel van verbazing; eerst geen beweging en nu vooraan? We rijden langzaam langs de rij, het zijn wel 40 tot 50 auto’s, waarvan veel bestuurders buiten de auto lijdzaam een sigaret staan te roken of wat met elkaar praten. De juffrouw in het hokje met de slagboom gebaart naar ons: “Kom maar, rij maar door”, en dan doen we dus ook.
“Vijf euro,”zegt Henk.
“Hoe bedoel je?”
“Ik heb 5 euro bij de papieren gedaan, daarom konden we vooraan gaan staan.”
Ik schiet in de lach, geweldig is dit! Dus voor 5 euro kunnen we nu beginnen met de douaneformaliteiten, anders waren we waarschijnlijk net als Alex wel tot na middernacht bezig geweest.
En als we weer een uur verder zijn rijden we in Letland, waar de zon begint te schijnen en er vrijwel geen verkeer op de weg is. Zelden was 5 euro zo’n goede investering!
1 0ktober 2010
We rijden door Litouwen, zijn op weg naar Vilnius, de hoofdstad. Dat staat ook op het bord langs de weg. Wat heerlijk weer om dat gewoon te kunnen lezen. In Rusland was dat anders, daar staat alles in het Russisch geschreven en moet je echt puzzelen om te lezen wat er staat. Nu houd ik wel van puzzelen én van taal en bovendien hadden we een Russische landkaart, dus dat lukte wel. Niet direct, er was geen verklaring bij, maar al snel had ik door dat een B een V moest zijn, een P was een R en een omgekeerde N was een i. Het is leuk om te ontdekken dat NWNM dus Isjim is en dat je HOBO uitspreekt als novo. Sommige woorden kun je ook begrijpen, zoals EVPO dat letterlijk euro is. Ik voelde me als een kind dat leert lezen. Ik wilde alles uitspreken en spelde alle borden langs de weg. Soms kwam ik niet verder dan het eerste deel van de plaats, maar goed, het volgende bord was weer een nieuwe kans. Op een pak vruchtensap ontdekte ik het woord BNTAMNH en tot mijn grote vreugde las ik ‘vitamin’. Maar het is nu toch wel weer lekker om de borden langs de weg gewoon te kunnen lezen!
Ik ben om. Ik zal het maar eerlijk opbiechten. Het gebeurde vandaag. Eerder moest ik er niets van hebben, ik vond het maar smakeloos, té commercieel, koffie in kartonnen bekers en zo, jakkes! En dan die clown van Mc Donalds, nee… niets voor mij. Maar sinds vandaag weet ik dat ze daar draadloos internet hebben. Het vinden van internet is steeds weer een hele klus tijdens deze reis. Een soort van hot item iedere dag. Ik dacht dat internet wat makkelijker bereikbaar zou zijn, maar eigenlijk valt dat nog tegen in deze helft van de wereld. De laatste keer had ik toevallig een illegale verbinding op de rondweg door Moskou. Ik had net de kans om de tekst op de site te zetten, maar toen ik de foto’s wilde plaatsen was de verbinding verbroken en kon ik er niet meer in. Soms is er wel internet te vinden bij benzinepompen maar dan moet je betalen, ofwel middels een Russische betaalkaart (die we dus niet hebben) ofwel moet je een sms sturen naar een of ander nummer maar dat kan dan niet met een Nederlandse telefoon. Kom je bij een hotel en vraag je naar internet, dan kijken ze je aan of je iets heel bijzonders vraagt, en blijkbaar is dat hier ook zo. Maar goed, vandaag weer vol goede moed in Vilnius aan het zoeken gegaan naar internet en nu blijkt dat ze het bij alle filialen van die fastfoodketen hebben. De zucht naar internet was groter dan de afkeer van de hamburgergigant en dus gingen we….En tot mijn verbazing serveerden ze de cappuccino in een porseleinen kopje. Ik ben om. Voortaan let ik op die paal met die grote M. Scheelt een hoop zoeken.
3 oktober 2010
We zijn in Gdansk. Wat een schitterende stad!
-
05 Oktober 2010 - 11:42
Roompje :
He lieve reizigers,
Jullie zijn dus weer op weg naar huis...wat fijn!! Heb mijn vriendin Hetty (sorry Henk !!) toch wel gemist.
Hoewel ik moet toegeven dat ik, als jullie weer thuis zijn, dan toch ook weer de prachtige reisverslagen van Hetty zal missen...ach ja!!
Nou..in ieder geval nog een goede en veilige terugreis toegewenst zonder al te veel oponthoud.
Liefs vanuit Drunen
Romana & Peter -
05 Oktober 2010 - 12:59
Cecile:
Lieve Hetty en Henk,
Ik ben blij dat ik vandaag de melding van 'Waar ben je nu' ontdekte in mijn mailbox. Gelukkig, Hetty had weer eeb reisverslag gepubliceerd. Eerlijk is eerlijk, ik maakte me een klein beetje zorgen over jullie, omdat er al zolang geen bericht was. Tja, die internetverbindingen zijn voor ons ook zo gewoon...
Ik ben heel erg onder de indruk van wat jullie allemaal tot nu toe hebben meegemaakt. En ik neem aan dat niet eens alles in de prachtige verhalen van Hetty staat beschreven. Nog een paar heel fijne reisdagen gewenst en hopelijk tot gauw! Dikke knuffels -
05 Oktober 2010 - 16:03
Erny:
Ha luitjes, inderdaad een tijdje niets meer gehoord. Zit jullie hoofd niet enorm vol van alle indrukken? Als ik het schema bekijk zijn jullie weer op de terugweg. Hetty zou je nog wel kunnen wennen hier met alle regelmaat?
Wens jullie een fijne terugtocht verder en spreek jullie begin november. groejes Erny -
05 Oktober 2010 - 16:08
Bam:
Bedankt voor jullie mooie en levendig reisverslag. En welkom thuis.
Bam -
05 Oktober 2010 - 16:47
Rob En Nettie:
Hoi Henk en Hetty,
Wat maken jullie leuke dingen mee en wat een geweldige reis is dit. De weken zullen waarschijnlijk omgevlogen zijn.
Geniet er nog even van en we wensen jullie een behouden thuisreis.
Groetjes, Rob en Nettie -
05 Oktober 2010 - 19:15
Wendy:
Hoi Hetty en Henk
Ik blijf mij verbazen hoe het er in dat deel v.d wereld aan toe gaat.
Nog even en dan weer thuis en weer aan het werk met de voorbereidingen voor het volgende avontuur?!
Mooie foto's, ziet er sfeervol uit.
Groetjes Wendy en fam. -
06 Oktober 2010 - 10:56
Mirjam, Sint Oed:
Weer op de terugweg dus?
Goede en veilige reis
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
