Troosteloos
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
17 November 2011 | Servië, Niš
We zijn in Servië en staan op een parkeerplaats. Deze ligt kort bij de doorgaande snelweg en het verkeer raast langs ons heen. Het asfalt vertoont grote scheuren en gaten. Even verderop ligt een wegrestaurant. Het is verlaten. Enkele ramen zijn kapot, ik zie geen inboedel meer. Het moet al heel lang leeg staan. Het ziet er troosteloos uit. Er komt een armoedig takelwagentje aanrijden. Het is roestig, oud, ik verbaas me er over dat het nog rijden kan. Er stappen twee mannen uit. Ze dragen grauwe kleding en hebben een vale huid. De een heeft een sigaret op zijn lip, de ander gooit zijn peuk op de grond, tussen de honderden andere peuken. Ik realiseer me opeens dat alle volwassenen die ik hier in dit land zie, de oorlog heel bewust hebben meegemaakt. Vreemd idee, dit is nog niet zo lang geleden en voor mijn gevoel heel dichtbij.
Ik loop langs de mannen en ga richting vuilcontainer die daar bij het gesloten restaurant staat. Mijn zakje met afval werp ik tussen een hoop oud papier en plastic vuilniszakken en dan ga ik terug richting Bigfoot. Er komt een man aan. Onder zijn arm heeft hij twee lege plastic waterflessen.
Wanneer ik de vrachtwagen inklim, kijk ik achterom. Ik zie de man in de vuilcontainer kijken. Zijn arm strekt zich uit en hij lijkt iets te pakken. Ik wend mijn hoofd af. Ik wil niet kijken. Wat zijn wij toch rijk!
Ik loop langs de mannen en ga richting vuilcontainer die daar bij het gesloten restaurant staat. Mijn zakje met afval werp ik tussen een hoop oud papier en plastic vuilniszakken en dan ga ik terug richting Bigfoot. Er komt een man aan. Onder zijn arm heeft hij twee lege plastic waterflessen.
Wanneer ik de vrachtwagen inklim, kijk ik achterom. Ik zie de man in de vuilcontainer kijken. Zijn arm strekt zich uit en hij lijkt iets te pakken. Ik wend mijn hoofd af. Ik wil niet kijken. Wat zijn wij toch rijk!
-
17 November 2011 - 18:01
Joop Volp Te B:
Was maandag nog in de buurt van Kilder,vanwege Doetinchems gedoe.Ben echter doorgereden via
die vervelende Noordroute naar Neede.
Robert was aangenaam verrast door het onaangekondigde bezoek en vond het jammer dat Astrid
was gaan paardrijden. De WALES rallye was een grandioze gebeurtenis,waaruit hij ondanks alle
ALS ellende moed uit geput had,om het CARPE DIEM te blijven plegen.Bewonderenswaardig. -
17 November 2011 - 21:01
Roompje:
Idd Hetty....wij hebben niets te klagen!
Goede reis verder!
Groetjes Romana -
20 November 2011 - 16:02
Erny:
Ha luitjes,
Heeft even geduurd voordat ik antwoord kon geven op het laatste verslag. Eerlijk gezegd ben ik voor het eerst blij dat ik niet mee ben. Hier wordt je inderdaad een beetje triest van. Ook van het weer hier, het is de hele dag al mistig en de wereld lijkt erg klein. Wel staat de erwtensoep op en dat geeft weer een knus gevoel.
Knap hoor wat Henk allemaal doet, wat een kanjer van een band, maar goed dat jullie een lier bij je hebt want anders kon je hem niet meer meenemen vermoed ik. Maar door jouw foto's Hetty heb ik wel een idee wat voor een werk het is om een band te verwisselen.
Veel plezier verder samen en ik hoop dat er verder geen tegenslagen zijn.
tot het volgende bericht.
groetjes Erny -
21 November 2011 - 19:36
Wim:
Hey moeders en Henk!
Zozo jullie zijn alweer een eindje weg! Ondertussen zullen jullie al wel in (of bijna in) Turkije zijn?
Aan het weerbericht onder jullie foto te zien vriest het daar... Brrr ik vind het hier al te koud.
Hopelijk is het in turkije warmer! Nou veel plezier en succes verder!
Groetjes Wim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
