City trip
Blijf op de hoogte en volg Hetty
01 September 2012 | Mongolië, Ulaanbaatar
31 augustus
Ook in Mongolië regent het vandaag, net als in Nederland heb ik begrepen. Het komt af en toe met bakken uit de lucht. En juist vandaag gaan we de stad bekijken. We stappen met z’n allen in twee auto’s, die voor deze city-trip geregeld zijn. Vervolgens duiken we de file in. Het is altijd al druk in Ulaan Batar, maar vandaag is het erbarmelijk. Waarschijnlijk is iedereen, die normaal loopt of zich anderszins verplaatst, met de auto. Ik hoor van de dame die vandaag de city-tour begeleidt, dat de nieuwe burgemeester heeft besloten dat er iedere werkdag een aantal auto’s niet mogen rijden. Vandaag zijn dat de voertuigen waarvan de nummerborden eindigen op 3 en 4. Dat scheelt dus 1/5 van het verkeer. Verder is er iedere dag één van de grote markten gesloten. Dat gaat dan om de auto-markt, de auto-onderdelen markt, de zwarte markt, enz. Iedere dag is er één verplicht dicht. Scheelt ook weer verkeer. Ik wil niet weten hoe het er zonder die maatregel uit zou zien, maar nog drukker dus. Deze maatregel geldt in ieder geval voor twee maanden, de startperiode van het nieuwe schooljaar. De meeste kinderen zijn in de zomer bij hun ouders op het platteland en komen nu massaal naar de stad, het schooljaar start op 1 september. Familie komt hen naar de stad brengen, dat betekent extra veel verkeer. De nomaden doen dan inkopen en dergelijke, sommigen komen maar een of twee keer per jaar in de grote stad. Uiteindelijk vertrekt men weer, terwijl de kinderen in de stad blijven bij familieleden die hier wonen. Een grote in- en uittocht dus, waar wij toeristen nu midden in zitten. Het blijft maar regenen, maar we zitten droog.
We bezoeken een klooster in de stad, een rit waar we meer dan een uur over doen. Daarna gaan we traditioneel Mongools eten en daarna op bezoek in het natuurkundig museum. Dat is ook een belevenis op zich, een enorm oud en stoffig gebouw met een dito tentoonstelling. Maar wel een groot aantal skeletten van allerlei uitgestorven dieren. Een dinosaurus-skelet is imponerend, de tanden van een mammoet zijn werkelijk ongelooflijk reusachtig, heel indrukwekkend. Wat een kanjers van botten hebben ze hier gevonden, het meeste in de Gobi, waar we een aantal dagen waren. Ik heb er spijt van dat ik daar niet beter heb gezocht, misschien had ik ook nog wel iets gevonden. De kleinere skeletten van dinosaurussen zijn ter grootte van een kangoeroe, nog kleiner zelfs. We zien de brontosaurus, de velociraptor, de eieren die weer in elkaar gepuzzeld zijn, prachtig. Helaas mogen we niet fotograferen en worden we achtervolgd door een suppoost die ons goed in de gaten houdt. We zien ook allerlei kleine vissen en reptielen op sterk water, het is echt geweldig leuk. vlinders uit alle landen, planten, opgezette roofdieren, en dat alles een beetje uit de oude doos. Waar kun je beter zijn dan hier, als de regen nog steeds met bakken uit de lucht komt.
Om zes uur begint een voorstelling van traditionele dans en zang in een klein theater en ook dat is indrukwekkend. Prachtig, wat een kleur en wat een schoonheid. De tegenstelling tot de nomaden in hun eenvoudige gers is enorm. Als we uiteindelijk weer bij Oasis aankomen, is het droog. Een prachtige dag is voorbij!
1 september
Vier auto’s vertrekken vandaag: Kaj en Sabine, Fons en Arend, Roy samen met Berthus de motorrijder en Radboud heeft gids Batuk in de auto. Johan zou ook vertrekken, maar heeft opeens besloten om nog wat langer in UB te blijven. Wij vertrekken morgen met gids Eddy en Kor en Gretha op sleeptouw, vandaag dus nog een laatste dag hier. We willen vanmiddag nog maar eens naar de zwarte markt, wellicht wat laatste souvenirs kopen, want Mongolië is voor ons na hier alleen nog asfalt en doorgaande weg.
Ik heb een enorm leuk gesprek met Sibylle, de eigenaresse van Oasis. Ze vertelt me in het kort hoe ze de afgelopen 17 jaar hier heeft geleefd. Ze heeft gewerkt met kansloze en dakloze kinderen, gevangenen, heeft werk gecreëerd voor vrijgelaten gevangenen en heeft zich met hart en ziel over hen ontfermd. Ze vertelt de ontstaansgeschiedenis van Oasis, hoe ze begonnen met een waterput boren en een douchegelegenheid maken voor de lokale bevolking (dat is hier nog steeds), daarna een houtwerkplaats, en hoe dat is uitgegroeid tot het huidige concept.
Ik doe Sibylle de groeten van Thea en Hans, en na een klein fotootje van hen weet ze weer precies wie het zijn. Luitjes, de hartelijke groeten terug!
Ook in Mongolië regent het vandaag, net als in Nederland heb ik begrepen. Het komt af en toe met bakken uit de lucht. En juist vandaag gaan we de stad bekijken. We stappen met z’n allen in twee auto’s, die voor deze city-trip geregeld zijn. Vervolgens duiken we de file in. Het is altijd al druk in Ulaan Batar, maar vandaag is het erbarmelijk. Waarschijnlijk is iedereen, die normaal loopt of zich anderszins verplaatst, met de auto. Ik hoor van de dame die vandaag de city-tour begeleidt, dat de nieuwe burgemeester heeft besloten dat er iedere werkdag een aantal auto’s niet mogen rijden. Vandaag zijn dat de voertuigen waarvan de nummerborden eindigen op 3 en 4. Dat scheelt dus 1/5 van het verkeer. Verder is er iedere dag één van de grote markten gesloten. Dat gaat dan om de auto-markt, de auto-onderdelen markt, de zwarte markt, enz. Iedere dag is er één verplicht dicht. Scheelt ook weer verkeer. Ik wil niet weten hoe het er zonder die maatregel uit zou zien, maar nog drukker dus. Deze maatregel geldt in ieder geval voor twee maanden, de startperiode van het nieuwe schooljaar. De meeste kinderen zijn in de zomer bij hun ouders op het platteland en komen nu massaal naar de stad, het schooljaar start op 1 september. Familie komt hen naar de stad brengen, dat betekent extra veel verkeer. De nomaden doen dan inkopen en dergelijke, sommigen komen maar een of twee keer per jaar in de grote stad. Uiteindelijk vertrekt men weer, terwijl de kinderen in de stad blijven bij familieleden die hier wonen. Een grote in- en uittocht dus, waar wij toeristen nu midden in zitten. Het blijft maar regenen, maar we zitten droog.
We bezoeken een klooster in de stad, een rit waar we meer dan een uur over doen. Daarna gaan we traditioneel Mongools eten en daarna op bezoek in het natuurkundig museum. Dat is ook een belevenis op zich, een enorm oud en stoffig gebouw met een dito tentoonstelling. Maar wel een groot aantal skeletten van allerlei uitgestorven dieren. Een dinosaurus-skelet is imponerend, de tanden van een mammoet zijn werkelijk ongelooflijk reusachtig, heel indrukwekkend. Wat een kanjers van botten hebben ze hier gevonden, het meeste in de Gobi, waar we een aantal dagen waren. Ik heb er spijt van dat ik daar niet beter heb gezocht, misschien had ik ook nog wel iets gevonden. De kleinere skeletten van dinosaurussen zijn ter grootte van een kangoeroe, nog kleiner zelfs. We zien de brontosaurus, de velociraptor, de eieren die weer in elkaar gepuzzeld zijn, prachtig. Helaas mogen we niet fotograferen en worden we achtervolgd door een suppoost die ons goed in de gaten houdt. We zien ook allerlei kleine vissen en reptielen op sterk water, het is echt geweldig leuk. vlinders uit alle landen, planten, opgezette roofdieren, en dat alles een beetje uit de oude doos. Waar kun je beter zijn dan hier, als de regen nog steeds met bakken uit de lucht komt.
Om zes uur begint een voorstelling van traditionele dans en zang in een klein theater en ook dat is indrukwekkend. Prachtig, wat een kleur en wat een schoonheid. De tegenstelling tot de nomaden in hun eenvoudige gers is enorm. Als we uiteindelijk weer bij Oasis aankomen, is het droog. Een prachtige dag is voorbij!
1 september
Vier auto’s vertrekken vandaag: Kaj en Sabine, Fons en Arend, Roy samen met Berthus de motorrijder en Radboud heeft gids Batuk in de auto. Johan zou ook vertrekken, maar heeft opeens besloten om nog wat langer in UB te blijven. Wij vertrekken morgen met gids Eddy en Kor en Gretha op sleeptouw, vandaag dus nog een laatste dag hier. We willen vanmiddag nog maar eens naar de zwarte markt, wellicht wat laatste souvenirs kopen, want Mongolië is voor ons na hier alleen nog asfalt en doorgaande weg.
Ik heb een enorm leuk gesprek met Sibylle, de eigenaresse van Oasis. Ze vertelt me in het kort hoe ze de afgelopen 17 jaar hier heeft geleefd. Ze heeft gewerkt met kansloze en dakloze kinderen, gevangenen, heeft werk gecreëerd voor vrijgelaten gevangenen en heeft zich met hart en ziel over hen ontfermd. Ze vertelt de ontstaansgeschiedenis van Oasis, hoe ze begonnen met een waterput boren en een douchegelegenheid maken voor de lokale bevolking (dat is hier nog steeds), daarna een houtwerkplaats, en hoe dat is uitgegroeid tot het huidige concept.
Ik doe Sibylle de groeten van Thea en Hans, en na een klein fotootje van hen weet ze weer precies wie het zijn. Luitjes, de hartelijke groeten terug!
-
01 September 2012 - 10:56
Heleen Smit:
Weer een prachtig verhaal over de stadstour. Ik kan me er wel het een en ander bij voorstellen want ik ben een paar weken door China getrokken en de prachtige foto's doen erg Chinees aan. Ja, die stoffige musea. Het is net als in Egypte. De mooiste dingen zien er niet uit door het slechte onderhoud. Ze hebben daar zelfs nog gevonden voorwerpen in kisten zitten die nooit meer open gemaakte zijn.
Ik wil jullie een heel goede en behouden terugreis toe wensen. Het zal niet meevallen met een auto op sleeptouw. Doe voorzichtig en geniet vooral van de mooie dingen die jullie nog tegen komen.
Ik kijk uit naar jullie volgende verslag want ik hoop dat het hierbij niet stopt.
Sterkte en groeten van Heleen. -
01 September 2012 - 14:52
Rob En Dorine:
Hoi Hetty en Henk,
Prachtige verhalen over jullie belevenissen en mooie foto's van de theatervoorstelling. Zo lenig als die acrobatische dames was ik vroeger ook maar elke avond optreden is niks voor mij. Heel veel succes verder met reis, doe voorzichtig en we denken aan jullie.
Veel liefs van Dorine en Rob -
02 September 2012 - 12:55
Bob En Karin:
Lieve Hetty en Henk,
Weer met veel plezier over jullie avonturen gelezen.
Verder een goede terugreis gewenst,het zal niet gemakkelijk zijn met die grote auto van Khor en Greta te slepen. Veel succes ermee,wij wachten op jullie volgende verslag,liefs Bob en Karin. -
02 September 2012 - 16:27
Menno Roeper:
Hallo Henk en Hetty, Ik kreeg jullie berichten door omdat ik Kor en Greta goed ken. Nu lees ik, dat je die op sleeptouw moet nemen. Wat is er aan de hand met hun Ford? Stuk, geen onderdelen voor handen? Doe in ieder geval de groeten aan deze fijne NCC'ers. Ik hoop, dat ook zij zich wel vermaken tijdens deze reis. Ze hadden er ook erg veel zin in.
Menno -
02 September 2012 - 21:24
Trees:
Zo, eindelijk eens de tijd genomen om jullie verslagen te lezen...............Jeetje wat maken jullie veel mee, goed dat je dan (meestal) je goede humeur en optimisme kunt houden. Heb alles nu in één keer gelezen en verheug me erop om de rest te zien. Heeel veel succes nog en vooral......genieten.
Dikke kus allebei
liefs Trees -
04 September 2012 - 12:29
Teja:
Lieve mensen,
wat leuk allemaal die verhalen en die herkenning het blijft genieten. Net of we de reis nog een keer doen. Wat leuk dat de oase mevr ons nog herinnerde, het is alweer een jaar geleden en toch leuk hoor. En dan nu de rit naar de grens dat is asfalt met gaten maar goed te doen. over de grens heb je volgens mij de eerst grote stad aan dat grote meer maar dat is wel een pukkel eind rijden zeker als je een sleep hebt. Vlak voor de bergen die daar ook liggen is ook een stad maar of die groot genoeg is?? Veel wijsheid toegewenst met de reis, doe rustig aan dan breekt het lijntje niet<
groetjes en veel gedachten, Thea en Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
