Nat en koud
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
24 Mei 2013 | IJsland, Húsavík
De dag begint zonnig. Ik laat me verleiden om alleen met een fleecevest naar buiten te gaan en zowaar, dat kan. De man bij de pomp, waar we diesel tanken, denkt dat de winter nu eindelijk afgelopen is. Ik hoop dat hij gelijk heeft.
We rijden van Akureyri langs de baai omhoog naar Grenvik. Onderweg komen we langs een kerkje en een turfhuis, zo genoemd omdat het deels verzonken ligt in de grond en omdat de muren en de daken van turf zijn. De kerk is open, gelukkig, maar het turfhuis gaat per 1 juni open. Als we door de raampjes gluren, zien we dat er binnen wel van alles te zien is. Wat dat betreft lijkt IJsland wel één groot museum. Hier bij het turfhuis staat ook een koffiehuis waar je informatie kunt krijgen en hoewel het niet open is, zijn er mensen aanwezig en is men bereid om het turfhuis voor ons open te stellen. Voor 800 kronen per persoon krijgen we een indruk van de huisvesting van een priester en zijn gezin (hij woonde er met vrouw en kinderen) en personeel. Er woonden ongeveer twintig mensen in het huis. Overal zijn gangetjes en weer nieuwe ruimtes, van keurige woonkamer tot eenvoudige voorraadschuur. En overal meubels en gebruiksvoorwerpen, het is leuk om hier rond te lopen. We hebben dit soort huizen al meer gezien, maar tot nu toe nog niet van binnen kunnen bekijken.
Onze tocht gaat daarna verder naar het meer Myvatn bij Reykahlid, een bekend toeristisch gebied dat ontstaan is door een aantal vulkaanuitbarstingen. De reis hier naar toe is prachtig maar buiten de auto is het koud. Als we na het avondeten een wandeling gaan maken, loop ik ineengedoken naast Henk en klaag ik steen en been over de snijdende wind. Ik voel de kou tot in mijn botten en pas uren later, onder mijn warme dekbed, kom ik weer een beetje op temperatuur.
24 mei
De volgende morgen is de temperatuur veel aangenamer maar dan regent het en het ziet er naar uit dat het dat de eerste uren wel blijft doen.
“Nodig de buren maar uit op de koffie,” zeg ik tegen Henk.
De buren zijn twee landgenoten uit Katwijk, die hier al een dag langer zijn. Ze staan ook op de parkeerplaats bij de kerk, waar wij bivak hebben gemaakt. Dat is gezellig. We hebben veel te kletsen en Kees en Maria zijn al goed geïnformeerd over de omgeving. Ze zijn van plan om een ‘ondergrondse bakkerij’ te bezoeken. Het schijnt dat hier vlak bij een plek is, waar de grond zo heet is door de stoom die er uit komt, dat lokale mensen er hun deeg in leggen (in metalen bakken weliswaar) en dat er op die manier brood wordt gebakken. Dat willen we ook wel zien. Na de koffie is het zowaar droog.
“Wij rijden wel achter jullie aan,” roep ik.
Al snel is de ‘bakkerij’ gevonden. Het brood is te koop bij het zwembad, horen we, dus is onze volgende gang naar het zwembad. We hebben dan al weer afscheid genomen van Kees en Maria. Ik koop een brood dat wat lijkt op het zwarte roggebrood dat wij ook kennen, maar dan wat kleffer en zoeter. Het heeft de vorm van een cake en is in ieder geval heerlijk, ontdekken we bij de lunch. Helaas ontdekken we ook dat het weer is gaan regenen. We staan met onze Bigfoot nog steeds bij het zwembad, dat een soort klein zusje is van de ‘Blue Lagoon’ bij Reykjavik.
“Kom,” zeg ik tegen Henk, “we gaan even lopen.” Ik wil het bijzondere landschap zien, met zijn grillige lavabrokken, ondanks de regen. Henk heeft er eigenlijk niet veel zin in. Om mij te plezieren loopt hij mee, maar hij vindt de omgeving maar somber, troosteloos en nat. Tja, zo kun je de zwarte steenmassa ook bekijken. Gisteren voelde ik me wel schuldig dat ik zo klaagde over de kou, vandaag heeft Henk een negatief gevoel over de regen en het sombere landschap. Al snel zijn we weer terug bij de auto.
“Wat doen we?”
Henk wil rijden, weg van hier, lekker naar de kust en kijken of het daar droog is. Dat doen we dus. En bij de kust, bij Husavik, is het droog.
“Jakkes, wat een asla was dat daar,” zegt Henk. Hij kijkt voldaan naar het haventje met de kleurrijke bootjes, naar de prachtige bergen en het blauwe water. De zon schijnt. We zijn tevreden.
-
25 Mei 2013 - 20:32
Moniek:
Hoi Hetty en Henk,
Wat lekker om naar het strand te gaan.In de hoop wat mooier weer te vinden.
We zijn net terug uit de Pyreneeën,van Spanje.Wij zijn ook terug naar de kust gegaan, om de zon lekker op je huid te voelen.Ook in Spanje liepen we elke avond in lange broek en jas met nog een trui .Normaal is het daar wel 10 gr. warmer.Overdag was het wel aangenamer.Maar ja In Nederland is het nog kouder en veeel natter.Warme choco en erwten soep weer.
Maar jullie zijn wel op mooie plekjes geweest.En lekkere warm waterbaden ,zonder gloor! Dat lijkt mij ook wel wat hoor!Behalve het aan en uit kleden dan.
Nou geniet van alle zon die nog komt,de groetjes Moniek. -
27 Mei 2013 - 11:11
Maria Van Der Plas:
Hallo medecamperaars,
We staan prachtig op de foto!
Wij zijn nog vol en zoet van het kleffe brood :)
Mannen met baarden rijden graag....
wij zagen jullie nog staan in Husavik bij het zwembad
Wij hebben ook gebadderd in Husavik,
Heel gezellig op de heuvel in hot tube uitkijkend over de zee!
Groetjes tot ' zeker' ziens.
Kees en Maria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley