Nog meer ongemakken

Dag 28, 10 april

Op de camping in Foum Zguid bespreken de mannen de kwestie van de bandenwissel en het feit dat de reserveband een ander ventiel heeft, dat niet zo goed afgelaten kan worden. Dat aflaten is nodig om in het zand te rijden. Er wordt voorgesteld om het ventiel om te zetten. Daarom gaat de lekke band van de auto af en wordt tevens de velg gewisseld. Henk komt er dan achter dat de tweede reserveband ook lek is. Er steken een aantal grote stekels in, waarschijnlijk van een Acaciaboom waar hij bij het achteruit rijden, per ongeluk tegenaan is gekomen. Heb je onze banden wel eens gezien? Ongelooflijk dat die lek geprikt kunnen worden door doornen. Er zitten er 6 in de band.

Zonder reservewiel willen we niet rijden. Er zit hier in het dorp een bandenboer, dus gaat Henk, samen met Koen, daar naar toe. Zij kunnen de band gelukkig plakken. Henk is zeer behulpzaam bij dit gebeuren, want de band zit stevig gemonteerd op de achterkant van de Bigfoot, samen met de rijplaten. Dit moet eerst allemaal los en daarna moet hij naar beneden met de lier. In zijn ijver om de band snel naar beneden te halen, vergeet Henk op een bepaald moment om het trapje, dat nodig is om bij de band te kunnen, weer vast te klikken in de daarvoor bestemde haakjes. De trap schuift weg als Henk er op staat…Henk valt en Koen, die er naast staat, kan nog net voorkomen dat hij met zijn hoofd tegen het asfalt klapt. Maar zijn schouder krijgt een flinke dreun, zijn arm schaaft langs de trap en ook een van zijn vingers komt niet ongeschonden uit de strijd en wordt dik…

En zo komen ze terug op de camping, maar de band is gepakt.
Tja, wat nu? Eerst maar eens even bekomen van de schrik en dan onder de douche. Gelukkig is Henk er van overtuigd dat er niets gebroken is, ondanks de felle pijn.

We besluiten om de volgende dag niet off road mee te rijden met onze reisgenoten richting Tata. We kiezen voor asfalt en dat gaat gelukkig goed. De pijn wordt iets minder, er komen blauwe plekken maar we hebben toch maar weer mazzel gehad. Het had zo maar anders kunnen aflopen.