Met de billen bloot
Blijf op de hoogte en volg Hetty
22 Mei 2018 | Noorwegen, Trondheim
In Lillehammer is een openluchtmuseum over de geschiedenis van het vroegere leven in Noorwegen. We brengen er een bezoek. Het gedeelte in het museum is erg interessant, buiten staan wat oude huizen die minder indrukwekkend zijn.
Daarna bezoeken we Trondheim. Het valt ons op dat de wegen ruim zijn. Het is Pinksteren, gratis parkeren in het centrum. Een bezoekje aan de oude kathedraal is mooi, maar helaas kunnen we er niet naar binnen. We maken wel foto’s, maar tot nu toe is me nog niet gelukt om die op de site te krijgen, dus je moet me maar geloven als ik zeg dat het een mooie kerk is.
We zijn inmiddels ruim een week onderweg. De kaart van Canal Digitaal werk niet meer, want we zitten veel te ver naar het Noorden. Gelukkig hebben we internet en kunnen we Spoorloos zonder problemen volgen.
We rijden de Noordkaaproute, volgens de kaart. De temperatuur zakt langzaam, maar is nog aangenaam, de natuur is mooi, ruig en woest. We krijgen een overdosis watervallen, rivieren, bossen en meren voorgeschoteld. Het valt me op dat we altijd de rivier vlak bij hebben en ook de treinrails loopt parallel met de weg. Veel wegen zijn er niet, zie ik op de kaart. En de wegen die er zijn, lopen langs de rivier. De dorpjes zijn klein, soms maar enkele huizen, en liggen ook langs of vlak bij de doorgaande weg. Er zijn veel parkeerplekken mét toilet en bankjes, voor de vele campers die in Noorwegen rijden. Veel trekkershutten op kleine campings, en altijd wel plek. Het is nog geen hoogseizoen. Wij staan het liefst ergens zonder buren en gelukkig mag je in Noorwegen ook vrij kamperen.
Beschrijving van een situatie: we staan op een parkeerplaats bij een schooltje. Hier blijven we staan deze nacht. Het is bijna half twaalf ‘s avonds en buiten is het nog helemaal licht. Henk maakt ons bed klaar en ik zit op het toilet, met de deur open. De buitendeur, wel te verstaan. Ik wil nog wel enige privacy hebben dus de deur tussen mij en Henk is dicht. Buiten is geen mens te bekennen. Genietend van het uitzicht zit ik daar zo lekker op mijn gemak, als ik opeens een eland zie lopen. Op nog geen 50 meter van de Bigfoot scharrelt hij door het struikgewas en trekt de jonge scheuten van de kleine berkjes. Ik open de deur en fluister: “Henk, kom, wel zachtjes doen…”
Henk komt verbaasd kijken wat er aan de hand is. Ik zit nog steeds op het toilet en wijs naar buiten.
“Een eland!”
De eland lijkt ons toch wel op te merken, kijkt een keer in onze richting, maar eet dan onverstoorbaar door. Henk pakt snel de fotocamera met telelens en het lukt hem om foto’s van de eland te maken. Onderwijl zit ik nog steeds met mijn billen bloot, terwijl Henk plaatjes schiet. Van de eland hoor, begrijp me goed. Tja, privacy is dan wel schaars in een camper, maar een eland naast de deur is toch ook een mooi cadeautje!
-
22 Mei 2018 - 16:49
Hetty:
Zo'n uitzicht krijgen zowel de eland als jij nooit meer...! Leuk hoor! -
22 Mei 2018 - 17:49
Moniek:
O, geweldig wat een heerlijk verhaal ! Voortaan laat ik ook mijn w.c.deur open staan !i -
22 Mei 2018 - 18:55
Erny:
Haha, ik zie het al voor me!
Je beschrijving is dus prima Hetty, ik heb er geen foto bij nodig. Jullie zijn al een eind gevorderd zeg! Je moet wel erg van de natuur houden om zo eenzaam te wonen. Maar om doorheen te reizen is mooi.
Wat ik wel heel apart vind is dat het daar zo licht blijft! Doet dat wat met je gevoel van dag en nacht?
Ik wacht met plezier weer op het vervolg. Wij gaan donderdag a.s. Een weekje naar Griekenland, maar dat weerhoud mij er niet van om je te blijven volgen. -
22 Mei 2018 - 21:46
Bea:
Mooi geschreven, Hetty. Leuk om jullie op reis te volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
