Zwarte ooievaars
Blijf op de hoogte en volg Hetty
09 Juni 2018 | Litouwen, Vilnius
Na Narva gaan we naar Tartu en na Tartu gaan we de grens over naar Letland. We bekijken Riga. In al die steden is een ruime keuze aan kerken en kathedralen, aan musea en andere toeristische bezienswaardigheden. We hebben geen speciaal verlanglijstje, dus we laten ons verrassen door wat we tegenkomen. De steden zijn in ieder geval ruim opgezet en we rijden en parkeren er met de Bigfoot zonder problemen. Ook zijn de steden modern, in tegenstelling tot het platteland. Ik verbaas me onderweg regelmatig over de bouwvallige houten huisjes waar toch nog mensen wonen, over de verlaten en vervallen staatsboerderijen uit de Sovjet tijd die hier nog wel 50 jaar zullen staan.
Maar naast deze triestheid zie ik ook overal in de kleine dorpjes een grote hoeveelheid seringenbomen, wilde lupines aan de kant van de weg en zoveel ooievaarsnesten, dat ik ze niet eens meer ga fotograferen. Het is genieten, dat natuurschoon. En dan zie je nog mensen werken op het land, gewoon met de hand wieden, of hooien zoals dat vroeger ging. En de vogels zingen en de wind ruist in de bomen als we overnachten op het eind van een zandpad naast een oude ruïne, van wat vroeger een groot landhuis moet zijn geweest.
En dan onverwacht weer een cadeautje in Litouwen: zwarte ooievaars, die in het weiland op zoek zijn naar voedsel. Bijzonder, die heb ik nog niet eerder gezien. Internet leert me dat ze hier wel voorkomen, maar dat ze een veel meer verborgen leefwijze hebben als de witte ooievaars. Nou, ik zie er hier genoeg, ik zie ze met hun roestbruine kuikens lopen in het gras en als klap op de vuurpijl, op weg naar Vilnius, een hele groep van wel 15 tot 20 van die vogels in een weiland. Geweldig!
En nu eerst Vilnius verkennen.
Maar naast deze triestheid zie ik ook overal in de kleine dorpjes een grote hoeveelheid seringenbomen, wilde lupines aan de kant van de weg en zoveel ooievaarsnesten, dat ik ze niet eens meer ga fotograferen. Het is genieten, dat natuurschoon. En dan zie je nog mensen werken op het land, gewoon met de hand wieden, of hooien zoals dat vroeger ging. En de vogels zingen en de wind ruist in de bomen als we overnachten op het eind van een zandpad naast een oude ruïne, van wat vroeger een groot landhuis moet zijn geweest.
En dan onverwacht weer een cadeautje in Litouwen: zwarte ooievaars, die in het weiland op zoek zijn naar voedsel. Bijzonder, die heb ik nog niet eerder gezien. Internet leert me dat ze hier wel voorkomen, maar dat ze een veel meer verborgen leefwijze hebben als de witte ooievaars. Nou, ik zie er hier genoeg, ik zie ze met hun roestbruine kuikens lopen in het gras en als klap op de vuurpijl, op weg naar Vilnius, een hele groep van wel 15 tot 20 van die vogels in een weiland. Geweldig!
En nu eerst Vilnius verkennen.
-
09 Juni 2018 - 20:14
Hetty:
Krijgen we de zwarte ooievaars op Facebook te zien? Lijkt me heel apart!! -
11 Juni 2018 - 09:36
Cecile:
Super! Prachtige ervaring Ik heb ook nog nooit zwarte ooievaars gezien. En dan nog met jongen erbij. Veel liefs uit Nijmegen -
12 Juni 2018 - 13:52
0ma:
Bij onze dochter in de tuin zit al een weekje een witte ooievaar met roze ballonnen. Deze is ook heel bijzonder !
Maar een zwarte spant toch weer de kroon !i
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
