Banff en Jasper National Park

We zetten koers richting Banff en Jasper Nationaal Park. Iedereen zegt: dat MOET je gezien hebben. Op de heenweg gingen we richting Edmonton en hebben we dit park letterlijk links laten liggen. Nu kunnen we er dus niet omheen, figuurlijk, want dit MOETEN we gezien hebben.
Het is nog steeds erg warm in deze omgeving en helaas woeden er verschillende bosbranden. Wel tientallen, heb ik me laten vertellen. Van de bosbranden merken we op zich weinig, alleen de rook die ze veroorzaken zien we al dagenlang als een soort van lichte mist over het landschap hangen. Wanneer we de Rocky Mountains naderen, waarin het nationale park gelegen is, zien we in de verte figuren in de lucht waarvan ik weet dat het prachtige bergen moeten zijn. We zien ze alleen niet goed. Het uitzicht dichtbij lijkt helder, maar deze bergen zijn enorm hoog, liggen dus nog ver weg en vervagen in de mist.

In het stadje Jasper aangekomen weten we niet wat we zien. Het is hier een grote toeristische trekpleister. Souvenirshops en restaurantjes zijn in overvloed aanwezig. Overal lopen toeristen die zich vergapen aan de aangeboden spullen (made in Taiwan) en ook wij hebben veel bekijks. Wanneer we uitstappen om ons ook in de menigte te begeven, worden we direct aangesproken. Henk beantwoordt de vragen en ik zie dat er meer mensen blijven staan om te luisteren. Ik weet te ontsnappen en loop alvast naar de overkant, in afwachting van mijn echtgenoot. Die komt uiteindelijk ook en dan kunnen we ons naar een terrasje begeven voor een koel drankje.

Als ik later in de Bigfoot sta te koken, weliswaar deur open maar gordijn voor de deur dicht, wordt er van buiten geroepen: of er iemand binnen is. Weer dezelfde vragen van belangstellenden, weer dezelfde antwoorden van ons. We kijken elkaar eens aan; dit is geen plek om de nacht door te brengen. We hebben een pas gekocht om in het park te kunnen verblijven, deze is twee dagen geldig. Desondanks besluiten we om dezelfde avond nog het park aan de noordkant uit te rijden, en daar een bivak te zoeken.

We belanden op een prachtig plekje aan een rivier. Wat zijn die Rocky Mountains prachtig. We staan naast een gezellige familie met een aantal quads, dus voor we het weten zitten we op zo’n ding en met hun oudste dochter als gids maken we een rondritje om de omgeving te verkennen.
Die avond loopt er een beer langs de bosrand. Hij verdwijnt helaas in het struikgewas voor we de kans hebben gekregen er een mooie foto van te maken. Inmiddels weet ik genoeg over beren om er niet echt bang van te zijn, alhoewel zo’n dier dichtbij toch spannend is. Die nacht huilen de coyotes, een gejammer dat ik in eerste instantie niet thuis kan brengen. Wat een wereld van verschil met het toeristische Jasper!