Thee op zondagmorgen

Soms twijfel je over iets. Dit keer over onze vage belofte om bij de nieuwe kennissen van gisteren thee te gaan drinken op zondagmorgen. Maar ach, als het niets is, zijn we zo weer weg. Dus rijden we richting dorp. Het huis is zo gevonden en wij worden al direct opgemerkt. De poort gaat open en we zijn van harte welkom. We zien dat het huis nog in aanbouw is en we krijgen een rondleiding. We bewonderen de typische Russische bouwstijl: een kachel in het midden van het huis, die alle ruimten verwarmt. Daaromheen een eet-keuken en drie (slaap)kamers. De bovenverdieping is open, waarschijnlijk voor het drogen van vlees, was e.d.
De vrouwen zijn buiten eten aan het klaar maken: vis voor op het vuur, dikke plakken worst, tomaten, appels, het is een soort van brunch begrijp ik. Dat we onze Brintapap al hebben gehad maakt niet uit, we moeten mee-eten! We krijgen een kom vissoep aangeboden van vis uit het Bajkalmeer. Ik ben de naam vergeten, maar het is een vis die alleen in dit meer voorkomt. Er zijn trouwens wel meer dieren en ook planten die alleen rondom het Bajkalmeer voorkomen. Een van de meest speciale is de zoetwater-zeehond, die nergens anders ter wereld te vinden is dan hier. Helaas hebben we die niet gezien, behalve dan de stoffen zeehondjes die in de haven als souvenir worden aangeboden.
Na de brunch is het tijd om te gaan. Het afscheid is heel hartelijk en met de belofte om foto’s te mailen vertrekken we. Wat een bijzondere ontmoeting weer, en wat goed dat we toch nog even op de ‘thee’ zijn gegaan.