Boer zoekt vrouw

Zoveel natuur als we in het begin van deze reis zagen, zoveel architectuur zien we nu. We rijden dwars door de VS, van de ene kant naar de andere. Steden als Kansas City, Salt Lake City, Denver, Indianapolis, we komen ze op onze weg tegen en brengen ze een bezoekje. Normaal gesproken ben ik niet zo van steden bezoeken, maar de steden in de VS zijn zonder uitzondering goed toegankelijk, met brede wegen en volop gratis of goedkope parkeerplaatsen, zelfs voor een Bigfoot. Daarom is mijn ‘angst’ voor grote steden wat minder geworden, mede omdat we van te voren uitzoeken wat er te doen is en waar, zodat we niet doelloos ronddwalen. En als we dat wél doen, dan is het opzet.

Naast het ballet in Kansas City, zijn we ook nog naar het museum geweest waar de opgegraven stoomboot ‘The Arabia’ te zien is. Deze is gezonken in 1856 en in 1987 is men begonnen om hem te lokaliseren en werden plannen gemaakt om hem op te graven. Leuk om te zien, bijzonder omdat ze heel minutieus alles willen tentoonstellen wat aan boord was in die tijd. Ook bijzonder is dat het particulier initiatief was, waarvoor een familie uiteindelijk een lening van een miljoen dollar heeft gekregen. Twee leden van deze familie hebben we ontmoet, ze zijn aan hun museum gehecht en verbonden.

Jefferson City. Omdat het van de snelweg af ligt, ligt het op onze route. Als we er zijn, kom ik er achter dat het de hoofdstad is van Missouri. Ik had het niet vermoed. We bezoeken het Capitool, waar we weer onder de indruk zijn van alle pracht en praal uit het verleden.

In Saint Louis kunnen we niet om de Gateway Arch heen. Van verre al zien we deze beroemde boog in de skyline van de stad. We bezoeken het park waar deze boog staat en als we ontdekken dat we er ook ín kunnen, kopen we natuurlijk kaartjes voor een bezichtiging. Een ritje omhoog, naar de top, geschiedt middels vervoer in kleine coupeetjes. Ik voel me een kuiken in een ei, zo dicht op elkaar zitten we in een witte ronde ruimte met vier personen. Je moet echt niet claustrofobisch zijn wil je dit doen. Eenmaal boven mag je uitstappen en zo lang blijven als je wilt. Niet echt mijn ding, merk ik als de boog door de wind iets in beweging komt. We horen dat deze reus van roestvrij staal maximaal 60 centimeter naar links en naar rechts kan bewegen. Hij zal wel blijven staan lijkt me, maar deze lichte beweging maakt dat mijn evenwichtsorgaan begint te protesteren. Snel weer naar beneden dus, voor ik echt misselijk word.

Als we een stop met internet hebben in Lawrenceville, een klein gehucht ergens onderweg, doe ik mijn best om via Uitzending gemist ‘Boer zoekt vrouw’ te kijken. Het is immers zondag, daar leven we helemaal naar toe. Helaas blijft het dit keer bij de begintune. Tot nu toe hebben we alle afleveringen nog gevolgd, morgen eens kijken of er beter internet is.

Indianapolis. Stad van de races. Henk wil graag naar het circuit, dat we zonder problemen kunnen vinden. We arriveren aan het eind van de middag en Henk bedingt korting op de toegangsprijs van het museum. Dat lukt. In een sneltreinvaart racen we door het museum heen, hoe toepasselijk. We vinden daarna snel een bivak voor de nacht met, hoe is het mogelijk, goed internet voor ‘Boer zoekt vrouw’. We zien hoe Geert en Hetty vakantie vieren en hoe Bertie toch ook haar vrouw lijkt te vinden. Heerlijk programma, vinden wij.

Na het eten weer een verhaal voor de site schrijven, maar de capaciteit van internet lijkt af te nemen. Dat gebeurt vaker als het donker wordt. Als er geen foto’s bij dit verslag komen, dat ligt het daaraan.