Waar blijft de tijd?

Dag 14, 27 maart

Johan klopt aan onze deur, of we klaar zijn voor vertrek.
“Vertrek? Het is pas half 8!”
Johan denkt dat het half 9 is, want zijn telefoon geeft dit aan. Ik denk dat het half 8 is, want mijn horloge staat op half 8. Dat heb ik nog op tijd gezet op de boot naar Marokko, omdat er een uur tijdsverschil is.
Henk heeft het zowel half 9 als half 10 op diverse apparaten en Bea weet te vertellen dat de zomertijd is ingegaan. Nou, dat kan best zo zijn, maar wij zijn in ieder geval nog niet klaar voor vertrek.

Een half uur later wel. We hebben een mooie tocht door een prachtig verlaten landschap, waar tot mijn verbazing toch nog vrij veel mensen wonen in armzalige omstandigheden.

Die avond probeer ik met Johan mijn mifi aan de gang te krijgen. We hebben al een Marokkaanse telefoonkaart gekocht en opgewaardeerd, maar de mifi vereist nog enige studie. Dat valt me tegen, want de verkoper zei dat het supersimpel was om hem aan de gang te krijgen.
“Kaartje er in, code invoeren, verbinding maken en klaar.”
Gelukkig weet Bea een handleiding te vinden op hun internet van Orange, maar mijn tele Maroc krijgen we niet aan de gang. Niet in de mifi, niet in de oude Samsung telefoon, niet in de Iphone 4 en zelfs niet in mijn eigen nieuwe telefoon. We raken wel regelmatig de draad kwijt door de wisselende simkaartjes en de vele mobieltjes. Ook zijn de telefoons opstandig, die blijven roepen dat juiste tijd nog moet worden ingesteld. En als ik dat vier keer achter elkaar heb gedaan, en de telefoon vier keer blijft roepen dat de tijd niet goed is ingesteld, besluit ik dat het genoeg is voor vandaag. De enige conclusie die ik kan trekken na 2 uur uitproberen, is dat tele Maroc hier in dit verlaten landschap geen bereik heeft en Orange wel.

Als ik naar bed wil kijkt Henk op zijn telefoon om te zien hoe laat het is.
“Is het al half één?”
“Nee joh, half twaalf!”
Henk kijkt dan maar op zijn tablet. die geeft half twee aan...
Waar blijft de tijd?