Weer thuis

We zijn weer thuis. Al lang eigenlijk, al twee weken, maar het kwam er maar niet van om het laatste verslag te schrijven. Dat heeft te maken met een aantal dingen. Als er niets bijzonders gebeurt, vind ik het niet de moeite waard om te vermelden. En soms gebeurt er iets dat gewoon privé moet blijven, dus dat wordt dan ook niet vermeld. Dan kan het zijn dat we opeens al weer thuis komen en dat ik iedere dag denk: “O ja, ik moet nog een afsluitend verhaal schrijven, want anders denkt men dat we nog in Portugal zijn.”

We hebben weer een bijzondere en mooie reis achter de rug hebben. Deels met onze medereizigers, deels alleen. We hebben twee rally’s gevolgd en veel in de woestijn gezeten. We hebben prachtige off road tracks gereden en ons ook verbaasd over de goede kwaliteit van het Marokkaanse asfalt. Ik verbaas me er ook iedere keer weer over dat Henk en ik onszelf weer zo gemakkelijk in die paar vierkante meter loopruimte van de Bigfoot weten te bewegen. Week in week uit bij elkaar op de lip, eigenlijk geen privacy en dan toch zo gezellig samen op reis. Dat is bijzonder. Dat mag wel eens genoemd worden. Daar mee wil ik dan tevens afsluiten, want we zijn weer thuis.

Bedankt voor het lezen en de reacties.
Hartelijke groeten, Hetty en Henk