Navigeren is een hele kunst

Het voordeel van een reis met een camper is, dat je onderweg zomaar van plan kunt veranderen. Tenminste, als je niet van te voren al van alles hebt gereserveerd, en dat doen wij dus nooit. Iedereen, die vroeg waar we naar toe gingen, kreeg van mij te horen: Noorwegen. Dat was ook in eerste instantie de bedoeling. Dus toen het verkeer in Denemarken richting Noorwegen vast zat, namen we afslag Zweden.

Wat een heerlijk land is dat! Je mag er alles. Als we op een schitterend plekje aan zee komen, waar we willen overnachten, staat er een groot bord met de regels:
Je mag hier overnachten. Eigenlijk mag je overal in openbare gebieden overnachten in je auto, caravan of camper. Je mag overal lopen, je mag bessen plukken en paddestoelen, je mag zelfs op privé terrein komen, zonder het te vragen. Niet bij de boer achter het huis, dat dan niet, maar je mag wel door zijn weiland, als er hekken zijn die je open kunt maken. Maar…natuurlijk is er een maar: je mag niemand tot last zijn en je moet respect hebben voor de natuur, de dieren en de mensen. Wat een heerlijke regels.

Het navigeren is deze reis toch nog wel een dingetje. Het loopt nog niet zo gesmeerd als tijdens vorige reizen. Het kan ook zijn dat we alle perikelen hiervan zijn vergeten, maar ik vind dat onze navigatie nog niet optimaal is. Mapsme hebben we inmiddels al weer aardig onder de knie, en onze Tomtom mag ook meedoen. Daar zit hem waarschijnlijk ook het probleem: deze twee systemen hebben beiden een eigen wil (lees: eigen route) en dat botst. Wil de een rechtdoor, dan wil de ander linksaf.
Waarom gebruiken we dan toch twéé navigatiesystemen? Nou, omdat ik graag mee wil kijken en Henk is de chauffeur, hij wil ook de route zien. In een vrachtwagen zitten de stoelen dusdanig ver uit elkaar dat ik niet kan zien wat Henk op zijn navigatie ziet, dus als hij vraagt: “Deze afslag?”, dan moet ik uit de gordels, hangend over de middenconsole, zien te ontcijferen wat er in zijn schermpje staat geschreven en dan controleren of dat klopt met de naam van de afslag die mijn systeem aangeeft. Henk is ondertussen druk doende het verkeer in de gaten te houden, dus die wil het liefst dat ik dat snel bevestig. Maar als de instructies verschillend zijn, is het voor mij een hele klus om ja of nee te roepen.

We komen er wel, daar ben ik van overtuigd. Uiteindelijk is ons reisdoel natuurlijk gewoon weer Kilder. En geen enkele weg is verkeerd, het is alleen een andere weg maar dan komen we ook wel ergens. En als we steeds het noorden aanhouden, komen we dus ook vanzelf in Noorwegen. Zelfs sneller dan gedacht.

Ik ontdek dat we vlakbij zijn als we in Zweden bij een supermarkt alléén maar Noorse auto’s zien staan. We zitten blijkbaar pal aan de grens.
“Het lijkt wel of ze het voor niks weggeven,” zeg ik tegen Henk als ik met mijn tasje boodschappen terug kom. “Hele hordes Noren rijden hier met volle karren de winkel uit.” We google-en naar de prijzen in beide landen. Wow, wat een prijsverschil!
Dus besluit ik om na het eten nogmaals de winkel in te gaan en ditmaal inderdaad ook flink in te slaan, want morgenvroeg komen we direct in Noorwegen. Mijn kennis van topografie neemt toe tijdens het reizen.
Wat ik ook ontdek, is dat je niet klakkeloos alles moet geloven. Meestal doe ik dat ook niet, maar soms trap ik er tóch nog in. Bijvoorbeeld over dat internet. Ik heb nagevraagd bij het bedrijf, waar Henk zijn telefoonabonnement heeft, of we de internetbundel kunnen gebruiken in Noorwegen. Waarom ik dat vroeg, weet ik eigenlijk niet, want ik dacht gewoon dat het kon.
“Nee”, was het duidelijke antwoord, “niet doen, Noorwegen zit niet in de EU en dus betaal je je blauw omdat dat buiten je bundel valt. Vooral geen uitzending gemist kijken, dat kost je kapitalen.”
Dus schaf ik een kaart van Canal digitaal aan, want we willen vooral niets missen. De TV werkt voortreffelijk, sinds Tim me geholpen heeft.
Zodra we Noorwegen binnen rijden, krijg ik een bericht van de provider: “Welkom in Noorwegen. In de EU kunt u zonder extra kosten bellen, sms’en en internetten.”
“Nou zeg,” roep ik verontwaardigd, “wat een onzinbericht. Je zou op deze manier geloven dat je je mobiele internet kunt gebruiken uit je bundel.” Maar het zet me toch wel aan het denken. Ik besluit om internet aan te zetten en dan te checken of ik extra kosten maak. Dan weten we het snel. Nee dus, geen extra kosten te vinden in de app. Ik google voor de zekerheid nog even op onze providers, maar het verhaal op internet is duidelijk: Noorwegen valt gewoon binnen onze bundels.

Tevreden rijden we door Noorwegen, alles geregeld: internet en TV en een koelkast vol met levensmiddelen. We zien de laatste sneeuw langs de route wegsmelten, de zon schijnt en het leven is verrukkelijk.