Op zoek naar de Sint
Door: Hetty
Blijf op de hoogte en volg Hetty
01 December 2011 | Turkije, Kaş
Via prima wegen door de bergen met prachtige vergezichten zijn we aan de kust gekomen. Gisteren bezochten we Side en we verbaasden ons ov er het grote temperatuurverschil met de dag daarvoor. We hoefden geen jas meer aan en de extra joggingbroek onder mijn dunne reisbroek was duidelijk overbodig. Na een kop koffie op een terras en een wandeling langs restanten uit de Romeinse oudheid reden we verder naar Antalya en hebben toen ons bivak opgeslagen in de bergen, in een droge rivierbedding.
Vandaag wil ik naar Sinterklaas. Dus gaan we eerst maar eens naar Myra, om te kijken waar hij woonde. Dat is niet zo moeilijk te vinden: Als je in Demre bent, volg je eerst de borden naar Myra en daarna volg je de souvenirwinkels. We komen bij een openluchtmuseum en ik koop twee kaartjes van 10 lira. Nog nooit hebben we zo veel musea bezocht als in deze vakantie. We bezoeken de restanten van een oude arena en ik verbaas me over de vele gravures in de stenen. Wat hebben ze er destijds toch een werk van gemaakt.
In Demre staat de kerk van St. Nicolaas, ook wel Noël Baba genoemd. Voor 10 lira per persoon mogen we naar binnen. We bekijken de kerk, die ook lijkt op een openluchtmuseum en ik moet concluderen dat het huis van de goedheiligman dringend aan renovatie toe is. Hij is helaas niet thuis, maar omstanders weten me te vertellen dat hij zijn verjaardag meestal in het buitenland viert. Dat zal dan ook dit jaar wel weer het geval zijn.
Als we Demre uitrijden, krijgen we een prachtige blik op de stad. We zien dat meer dan de helft van het gebied is bebouwd met kassen, waar ze vooral tomaten kweken. Veel kassen zijn van plastic. Dan gaat de reis verder naar Kas, een stadje aan de kust. Als het woord ‘pittoresk’ ergens op van toepassing is, dan is het wel op dit plekje. We parkeren de Bigfoot in de haven, met uitzicht op zee, en hebben weer een prachtige stek voor de nacht. Morgen verder, richting Bodrum.
Wat me opvalt is dat de Turken zo aardig zijn. Iedereen spreekt je aan, iedereen heet je welkom (“hos geldiniz”) en van de een krijgen we thee, van de ander sinaasappels, nog weer een ander geeft tomaten. Vandaag zijn we zelfs uitgenodigd om mee te eten. Dat hebben we niet gedaan, maar toch. Zie je dat ons Nederlanders al doen als er een vreemde langskomt? De Turken geven graag iets aan een ander. Ze spelen met plezier voor Sinterklaas, lijkt het wel. Geen wonder dat de Goedheiligman hier zijn thuishaven heeft.
Vandaag wil ik naar Sinterklaas. Dus gaan we eerst maar eens naar Myra, om te kijken waar hij woonde. Dat is niet zo moeilijk te vinden: Als je in Demre bent, volg je eerst de borden naar Myra en daarna volg je de souvenirwinkels. We komen bij een openluchtmuseum en ik koop twee kaartjes van 10 lira. Nog nooit hebben we zo veel musea bezocht als in deze vakantie. We bezoeken de restanten van een oude arena en ik verbaas me over de vele gravures in de stenen. Wat hebben ze er destijds toch een werk van gemaakt.
In Demre staat de kerk van St. Nicolaas, ook wel Noël Baba genoemd. Voor 10 lira per persoon mogen we naar binnen. We bekijken de kerk, die ook lijkt op een openluchtmuseum en ik moet concluderen dat het huis van de goedheiligman dringend aan renovatie toe is. Hij is helaas niet thuis, maar omstanders weten me te vertellen dat hij zijn verjaardag meestal in het buitenland viert. Dat zal dan ook dit jaar wel weer het geval zijn.
Als we Demre uitrijden, krijgen we een prachtige blik op de stad. We zien dat meer dan de helft van het gebied is bebouwd met kassen, waar ze vooral tomaten kweken. Veel kassen zijn van plastic. Dan gaat de reis verder naar Kas, een stadje aan de kust. Als het woord ‘pittoresk’ ergens op van toepassing is, dan is het wel op dit plekje. We parkeren de Bigfoot in de haven, met uitzicht op zee, en hebben weer een prachtige stek voor de nacht. Morgen verder, richting Bodrum.
Wat me opvalt is dat de Turken zo aardig zijn. Iedereen spreekt je aan, iedereen heet je welkom (“hos geldiniz”) en van de een krijgen we thee, van de ander sinaasappels, nog weer een ander geeft tomaten. Vandaag zijn we zelfs uitgenodigd om mee te eten. Dat hebben we niet gedaan, maar toch. Zie je dat ons Nederlanders al doen als er een vreemde langskomt? De Turken geven graag iets aan een ander. Ze spelen met plezier voor Sinterklaas, lijkt het wel. Geen wonder dat de Goedheiligman hier zijn thuishaven heeft.
-
03 December 2011 - 12:10
Moniek:
Hoi Hetty,
Ja ,Ik snap dat je de Sint niet kunt vinden , hij zit hier bij mij thuis!
Wanneer ik een foto mee kon sturen ,Zou je hem gelijk herkennen.Maar wie weet kom je hem nog tegen dinsdag gaat hij weer naar huis.
Groetjes moniek
-
04 December 2011 - 16:54
Erny:
Ja, ja een beetje laat, maar toch wil ik hier nog wel op reageren hoor.
Sinterklaas was inderdaad in het buitenland, Nederland wel te verstaan. Hij is zelfs bij ons geweest en bracht wat souveniers mee, erg aardig van hem!
Maar niet alleen op Sinterklaas wil ik reageren, maar in dit geval op foto 364. Alle vergezichten ten spijt, Hetty wat heb je een leuke jurk aan. hij staat je geweldig. Zo dat moest me even van 't hart.
Verder weinig spectaculairs te melden. Het is nog steeds redelijk weer en van een echte winter is gelukkig nog geen sprake. Als jullie terugkomen zijn wel alle bladeren van de bomen.
Zo, ik ga me nu maar wat warmen bij de openhaard, want na het lezen van dat mooie weer bij jullie word ik toch een beetje weemoedig.
Tot gauw
Erny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
