2e Kerstdag

In de VS kennen ze geen tweede kerstdag. Het leven neemt weer gewoon zijn normale wending op 26 december. Gisteren niet, toen was zelfs de McD gesloten, die anders toch 24 uur per dag, 7 dagen per week, open is. Dat was wel een bijzonder gezicht: de McDrive zonder auto’s.
Maar vandaag is alles weer normaal en vervolgen wij ook weer onze route. We zoeken het wat hogerop en besluiten via het binnenland richting St. Petersburg te rijden, dat ligt aan de Westkust. Hebben we tot nu toe drukke volgebouwde kustplaatsen gezien, hier is het een grote groene oase van sinaasappel boomgaarden. Wat een verademing!
Ik laat me verleiden om een klein stipje op de kaart te interpreteren als een mooi kustplaatsje in de buurt van de stad St. Petersburg en toets dit in op de Tomtom. De weg ernaartoe is indrukwekkend. We moeten een tolbrug over die ongeveer 15 kilometer lang is. De tol naar Sanibel Island (via een veel kortere brug) was zes dollar. Ik ben dan ook verbaasd dat de tol dit keer slechts een dollar en vijfentwintig cent is. Maar het staat er echt en we krijgen zowaar wisselgeld als we twee dollar geven.
Wij verbazen ons over de lengte van de brug en komen aan de overkant weer in de bekende bebouwde drukte. Het ‘mooie kustplaatsje’ is een grote hoeveelheid privé resorts, hotels en restaurants, maar gelukkig is er ook een public beach. We parkeren de Bigfoot en ik loop vol verwachting het strand op, gewapend met een tasje voor de schelpen. Helaas, er is dit keer niet veel bijzonders te vinden. Blijkbaar ligt het heel erg aan de stroming of de ligging, of er wel of geen bijzondere schelpen zijn. Nu begrijp ik ook waarom ze in Sanibel zeiden dat het een goede plaats is voor ‘shelling’. Henk vindt het niet zo erg, die snapt niet zo goed waarom er nog meer schelpen gezocht moeten worden. En ach, zo erg is het ook weer niet. Maar het is zo’n leuke bezigheid als je niet van zonnebaden houdt.
Ik heb besloten dat we vanavond pizza eten, daar heb ik zin in. Henk vindt het ook een goed idee en daarom belanden we in de Pizzahut. Ze hebben een aanbieding: twee medium pizza’s voor 6,99 per stuk. Dat lijkt ons wel wat. We kiezen eerst de bodem (welke dikte en welke soort), de saus, de vulling, de topping en de dressing…(wat een keuzes moet je hier toch steeds maken!) en daarbij bestellen we iets te drinken. Eerst serveren ze de cola, een bloemenvaas vol. Ongelooflijk, wat een hoeveelheden toch steeds hier. Ik verbaas me er nog steeds over. Daarna komen de pizza’s…als karrewielen zo groot! Is dit medium? We hadden er beter eentje kunnen bestellen. Maar goed, we starten vol goede moed en als we helemaal voldaan en verzadigd zijn, stoppen we onze poging om het bord leeg te maken.
De serveerster, die ons steeds goed in de gaten heeft gehouden, komt en vraagt: “Are you readdy for the box?”
Jawel, wij zijn klaar voor de doos!
En dan komt met de rekening ook een lege pizzadoos. We nemen bijna een hele pizza mee naar de Bigfoot.
Je raadt nooit wat we morgen bij de lunch eten…

Dit verslag staat met een heleboel foto’s ook op www.facebook.com/Bigfoot.nl