Verhaal met een luchtje...

Soms kondigen zich spontaan wat onderhoudswerkzaamheden aan. Dat is in ieder huis, dus ook in de Bigfoot. We hebben een grote entree, waar tevens ons potje staat en waar de douchestang met de kraan naast de deur bevestigd is. Afgelopen week begon deze kraan te druppen. Niet dat dat zo’n groot probleem is, want het was maar heel weinig en bovendien is een douche een plaats waar water in een afvoerputje verdwijnt. Maar toch… een druppende kraan moet gerepareerd worden. Dus gaat Henk op zoek naar een passend nieuw leertje dat we na uitgebreid zoeken niet bij ons blijken te hebben.

De Walmart biedt uitkomst: ik heb al eerder gezegd dat deze supermarkt van alles heeft, dus ook een doos met diverse maten leertjes voor 2 dollar en 95 cent.

Of het nou toeval is of niet, maar daarna begon ons toilet te lekken. Dat is een wat minder fijn probleem, want dat ruik je dan ook nog eens. Iedere keer bij binnenkomst was er dus die onaangename lucht. Ik weet niet of iedereen weet hoe zo’n pot werkt, maar binnen kun je er op zitten (om de tank te vullen, zeg maar). Buiten zit er dan een deurtje, waarachter de tank in een soort van kastje zit, zodat je die van buiten af kunt legen. Het was me opgevallen dat bij het legen van de tank de laatste dagen een beetje ‘water’ op de bodem van het kastje lag. Je moet de schone tank bij terugplaatsen goed aandrukken, zodat de rubberen ringen van tank en potje weer exact boven elkaar zitten. Doe je dat niet, dan is er kans op een beetje lekkage. De eerste keer dacht ik dus dat we per ongeluk de tank niet goed aangedrukt hadden. Dat kan gebeuren. Dan maak ik dat gewoon weer lekker schoon met een oude onderbroek die toch weg moest en dan is het weer opgelost. Maar dit keer niet. Het bleef lekken. Na uitgebreid onderzoek is de conclusie van Henk dat de rubberen ringen aan het slijten zijn. En Henk zou Henk niet zijn als dat probleem niet aangepakt zou worden. Dus op een rustige plek komt het gereedschap tevoorschijn en wordt ons hele toilet gedemonteerd. Alles moet er uit, zodat we in ieder geval overal tussen, achter en onder kunnen poetsen om alles weer eens helemaal spic en span te maken. De rubberen ringen hebben wat kalkaanslag en bovendien zit er ergens een soort van siliconenkit, dat er waarschijnlijk niet moest zitten. Henk vermoedt dat dat ook wel eens een boosdoener kan zijn en verwijdert de kit. Als alles dan uiteindelijk weer gemonteerd is, hopen we maar dat het probleem (voorlopig) is opgelost. Terug in Nederland moeten we dan maar eens kijken of er nieuwe rubberen ringen te vinden zijn, of dat we het anders moeten aanpakken. Voorlopig hebben we weer schone lucht. Dat is wel zo aangenaam binnenkomen!