Als het begin maar goed is…

We zijn vertrokken. We hebben beiden echter nog niet het ultieme vakantiegevoel, dat gevoel van: “Yes, we gaan op weg!” We zijn al wel op weg want we zijn gisteravond eerst bij vrienden op bezoek geweest ergens in het westen van het land. De bedoeling was om de volgende morgen van daaruit via Blaricum (informatiemiddag over reizen naar Marokko en Libië) zuidwaarts te gaan.
Misschien was het maar goed dat we eerst naar die vrienden zijn geweest. Toen Henk het kleine en o zo handige uitschuiftrapje wilde betreden (dan hoef je niet iedere keer de grote trap uit te zetten) om hen onze camper te showen, bleek dat de bevestiging van dit trapje toch wel erg simpel was en in ieder geval niet bestand was tegen een man als Henk. Wat nu? Eerst een heel erg boos SMS-je richting camperbouwer gestuurd en toen verder beraadslagen wat te doen. Gingen we zonder trapje verder of was het mogelijk om dit te repareren?
En nu staan we dus op zondagmiddag in Didam op een industrieterrein alwaar een bekende van Henk (werkzaam bij een staalbedrijf) bezig is om een andere constructie te maken voor het opstapje. In ruil voor deze zondagmiddagdienst hebben we gevraagd of hij mee wil eten en ik ga dus zo in ons huisje op wielen een lekkere maaltijd maken. We eten aardappelpuree, rookworst en bonen uit blik. Klinkt allemaal goed hè? Klinkt in ieder geval beter dan dat we gisteren richting zuiden waren vertrokken en dat we gisteravond ergens onder Parijs een loshangend trapje hadden gehad. Dan waren we verder van huis geweest. Letterlijk en figuurlijk! Zoals Berry en Cora al schreven in een reactie op onze site: als het begin maar goed is. En ook al is dat op deze manier, het begin is goed!