Beren op de weg?

We zijn nu de Roemeense grens gepasseerd en zijn in Hongarije.
Ik had van te voren niet gedacht dat ik het reizen zo leuk zou vinden. Ik geniet iedere keer weer van het uitzicht tijdens het reizen. Er valt onderweg zo enorm veel te zien als je over secundaire wegen door een vreemd land rijdt. Er zijn een aantal dingen die me opvallen: vanaf het allereerste begin verwonderde ik me al over de enorme hoeveelheden veldbloemen die ik zag. We zien regelmatig dode dieren in de berm liggen, waaronder veel honden. Dat is niet iets wat ik graag zie, maar goed, je komt ze wel tegen. De honden hier lopen vrijwel altijd los, lijken van niemand te zijn en steken dus ook rustig zelf een drukke weg over. Het verbaast me ook dat veel honden graag langs snelwegen liggen (niet de dode, ik bedoel de levende) en net als de mensen in dit soort landen naar het drukke verkeer kijken.
In de lucht is ook van alles te zien maar meestal herken ik niet wat er vliegt. Ik zie wel overal eksters en Vlaamse gaaien, mussen, zwaluwen en veel roofvogels. Ook zien we hier regelmatig nesten van ooievaars, vaak met jongen, in de top van de elektriciteitsmasten. Ik heb vandaag een arend gezien, echt een hele grote met heel duidelijk die witte onderrand van de vleugels, volgens mijn boek een steenarend. Ook vliegen er veel kleinere roofvogels en we zagen een paar keer een uil vliegen. Ach, ik verveel me geen moment onderweg, het is net één grote uitzending van National Geografic.
Ik verbaas me ook steeds over de huizen met de gekleurde gevels. Alle kleuren van de regenboog heb ik voorbij zien komen. De dakbedekking in deze streken varieert van de ouderwetse dakpan tot golfplaten, hout, blik, zink en nieuw metalen kunstpannen. Steeds als ik weer eens een kerktorentje zie opdoemen in de verte, grijp ik automatisch naar de camera. Niet iedere foto is even geslaagd, ik maak ze namelijk vanuit een rijdende vrachtwagen, maar ach, van de 100 foto’s zitten er altijd wel een stuk of 20 bij die ik echt goed geslaagd vind en er gaan er slechts een stuk of 10 in de digitale prullenbak.
Jammer genoeg heb ik geen foto kunnen maken van het bord: ‘pas op voor beren’, daar was ik te laat voor. Dat was gisteren, toen we door de Karpaten reden. Ik heb er nog spijt van dat we niet gestopt zijn om het bord alsnog te vereeuwigen. Henk heeft me beloofd dat we, als we dat bord nog een keer tegenkomen, stoppen en desnoods terugrijden. Sommige mensen zien wel eens beren op de weg, maar ik heb het bord gezien dat daar voor waarschuwt!