VIK

Wat ben ik blij met de wollen onderbroek, Tine! Heerlijk om de snijdende wind te trotseren. Ik draag die onder mijn afritsbroek. Verder heb ik een dun wollen shirt aan en een dikkere met lange mouwen (ook van Tine), een bodywarmer en dan mijn dikke winterjas. Laat het maar waaien…

Alhoewel, gisteren was het erg guur maar vandaag voelde het al een stuk beter aan. De wind was minder heftig en de zon zelfs af en toe voelbaar door de jas heen. De temperatuur overdag is zo rond de 3 á 4 graden, ’s nachts min 3 graden. We kunnen het goed warm houden in ons huisje. We hoorden dat de maand mei de droogste maand is, normaal regent het hier twee van de drie dagen (waarom wist ik dat niet van tevoren?). Vanmorgen hebben we een plan gemaakt: we willen een geiser gaan bezoeken, die we al op de kaart gemarkeerd hadden. Lekker, warm water, daar heb ik wel behoefte aan. Ik weet nog niet of ik wel uit de kleren wil om daar te gaan badderen, als dat al zou kunnen, maar ZIEN wil ik hem wel.

Na een prachtige tocht langs bizarre landschappen over de rondweg, bereiken we de afslag landinwaarts. Het is eigenlijk niet de goede afslag, maar de weg leidt langs een gebied waar een vulkanische krater is, die prachtig begroeid is met allerlei mossen. We hebben tijd, dus kom maar op met je krater.
Een kilometer of vijf landinwaarts houdt onze weg op. Dat wil zetten: de weg is afgesloten voor verkeer. “Onbegaanbaar”, zegt het bord. Dan toch maar de volgende afslag, rechtstreeks naar de geiser. Maar tot onze teleurstelling is ook die weg geblokkeerd. De tweede mogelijkheid is vijf kilometer omrijden, maar zoals ik al verwachtte….. helaas. Ik vermoed dat in mei de wegen in de bergen nog niet berijdbaar zijn. Dat is jammer. We zullen eens uitzoeken of alle geisers zo in de bergen verscholen liggen. Maar goed, Erny, als we er niet kunnen komen, kan ik er ook niet in verdrinken.

We rijden weer over de rondweg. Ik vind het zo grappig dat er overal parkeerplaatsen langs de weg zijn, die aangekondigd worden met het bordje waarop een picknicktafel en een boompje staan afgebeeld. Echter, geen boom te zien en de tafel ontbreekt ook steeds. Bomen zijn hier bijna nergens, alleen soms rondom huizen maar dan zijn ze duidelijk aangeplant. Wat dat betreft lijkt het wel Mongolie, daar was ook geen boom te zien. Dorpen kunnen uit drie huizen bestaan en zelfs dan staan ze op de kaart. Bij de dorpen hier vergeleken, is ons dorp een grote stad. De winkels gaan pas om tien uur open en de bank pas om half een ‘s middags.
We staan nu in Vik en hebben besloten de IJslandse keuken maar eens te gaan testen. Internet hebben we gevonden, de site is bijgewerkt, alles weer op orde!